Ponad trzydzieści pięć lat temu powstały pierwsze białka rekombinowane. Produkt ten powstał dzięki inżynierii genetycznej, a następnie zatwierdzony do stosowania w różnych lekach. Ten wyczyn znacząco wpłyną na całą współczesną medycynę i ukształtował jej obecny kierunek.
Pierwsze białka rekombinowane zostały wykorzystywane do leczenia cukrzycy. Ludzka insulina rekombinowana była pierwszym lekiem tego typu, który został zaprojektowany i wprowadzony do normalnego obrotu.
W teraźniejszych czasach białka te są tak powszechnie stosowane, że wielu lekarzy nie wyobraża bez nich leczenia wielu ważnych chorób. Wykorzystuje się je między innymi do leczeniach chorób onkologicznych, autoimmunologicznych, neurologicznych, genetycznych, krwi czy infekcji. Proces budowy białek rekombinowanych przeprowadzany jest za pomocą metody in vitro, która w ogromnym stopniu wpłynęła na tak szybki rozwój białek rekombinowanych.
Dzięki zastosowaniu in vitro, naukowcy uzyskali pewność, że żadne niepożądane czynniki chorobotwórcze nie dostaną się do białek. Przedtem próbowano wytworzyć te białka za pomocą zwierząt, jedna okazało się to o wiele bardziej niebezpieczne. Największym problemem było właśnie przenoszenie różnych czynników chorobotwórczych od zwierząt na białka , a oprócz tego zagrożenie związane z wystąpieniem niezgodności biologicznej. Użycie metody in vitro do budowy białek rekombinowanych w znacznym stopniu obniżyło to zagrożenie do minimum. Zmniejszyły się również koszty, gdyż pozyskiwanie białek od zwierząt pochłaniało o wiele więcej środków inwestycyjnych, niż wykorzystywanie metody in vitro.
Zobacz: Sekwencjonowanie genomów.